Dołączył: 16 Lut 2009
Posty: 507
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
|
|
Dwóch mężczyzn znajduje na złomowisku wrak auta, w którym jest ludzka czaszka. Obiekt zostaje przetransportowany do Instytutu Jeffersona. Booth i Brennan szybko docierają do galerii, gdzie zmiażdżone samochody uważane są za dzieła sztuki. Właścicielką tego miejsca jest kobieta wyraźnie zafascynowana sztuką kabuki, natomiast jej asystentka, Roxie, jest dawną znajomą Angeli. Wszystko wskazuje na to, że szkielet w aucie należał do artysty, który popełniając samobójstwo chciał ukoronować swoją twórczość. W laboratorium ponownie pomaga Daisy Wick.
Postacią centryczną tego odcinka jest Angela- jej rozmowy ze Sweetsem, relacje z Hodginsem i niezdecydowanie co do ponownego związania się z byłą dziewczyną. Ponadto mamy Camille, którą wyprowadza z równowagi zachowanie Daisy.
Cytaty:
Angela: -Żeby było jasne- zaprosiłam cię na drinka, by pogadać, nie dlatego, że potrzebuję męskiego towarzystwa.
Sweets: -Uważasz mnie za męskie towarzystwo?
Angela: -Sweets zgadza się, że to dobry moment...
Hodgins: -Sweets?
Angela: -Nie powinniśmy się obawiać oddać serca komuś innemu.
Hodgins: -Sweets?
Booth: -Słuchaj, jeśli ktoś spyta, drzwi były otwarte.
Bones: -Nie, nie były.
Madame Kabuki: -Prace Geoffreya były cudownym przykładem konsumcjonizmu i rozpadu duszy.
Bones: -Widzę tylko wygięty metal.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
